sentence
stringlengths
8
12.2k
در جنگل‌ها و مزارع و بوته‌های جنوب شرقی آسیا، از میانمار و تایلند، در سرتاسر اندونزی و شرق تا فیلیپین (جایی که به‌طور محلی به آن کاماسو و بالود پوتی می‌گویند) و همچنین گینه نو یافت می‌شود.
این کبوتر عمدتاً در جزایر کوچک و در مناطق ساحلی یافت می‌شود و از نظر حفاظت در ردۀ کمترین نگرانی جای دارد. = منابع =
دوران پیمان‌شکنی () یک فیلم درام تاریخی لهستانی به کارگردانی وویچیخ مارچفسکی است که در سال ۱۹۹۷ منتشر شد.
پیت‌بول () یک فیلم اکشن لهستانی است که در سال ۲۰۰۵ منتشر شد.
محسن شهرنازدار، (متولد ۱۳۵۶) انسان‌شناس، موسیقی‌شناس و مستندساز ایرانی است.
شهرنازدار عضو شورای مرکزی مؤسسه انسان‌شناسی و فرهنگ و متمرکز روی فرهنگ و تاریخ بلوچستان است.او همچنین از نیمۀ دهه هفتاد خورشیدی به مدت ده سال، در رسانه‌های ایران فعالیت داشته و چندین گروه فرهنگی در آن دوران را دبیری کرده است.
آخرین فعالیت رسانه‌ای او دبیری پروژۀ مهرگان در روزنامۀ ایران بود که محتوای آن به صورت کتاب به چاپ رسید.
شهرنازدار از اواخر دهۀ هفتاد با حضور در میدان مطالعات قومی و با تمرکز روی موسیقی، به پژوهش دربارۀ اقوام ایرانی به ویژه موسیقی قوم بلوچ پرداخته است.
او همچنین دبیری علمی پروژۀ پژوهش‌های ایران فرهنگی ویژۀ بلوچستان را برعهده داشته که در قالب بیست و دو مجلد انتشار یافته است.
شهرنازدار در سخنرانی‌ها و مقالات خود با رویکردی انسان‌شناختی به موسیقی و تغییرات فرهنگی در جامعه ایرانی و مساله اقوام ایرانی پرداخته است.
او از دهه هشتاد خورشیدی روی پروژه «صداهای تهران» متمرکز شد.
نتایج این پروژه در مه ۲۰۱۶ در همایش "فضاهای صوتی خاورمیانه و آسیای مرکزی: بررسی تقاطع مطالعات صدا و اتنوموزیکولوژی در خاورمیانه و آسیای مرکزی" که با همکاری انجمن موسیقی خاورمیانه و آسیای مرکزی در دانشگاه سیتی لندن برگزار شد، ارائه شد.
دستگیری.
شهرنازدار در سال ۱۳۸۰ به اتهام توهین به مقدسات تحت تعقیب قرار گرفت.
همچنین در اواخر شهریور ۱۳۹۰ به اتهام همکاری با تلویزیون بی‌بی‌سی بازداشت و پس از تحمل 24 روز انفرادی، در ۱۷ مهر ۱۳۹۰ از زندان اوین آزاد شد.
دستگیری او و چند تن دیگر از مستندسازان ایرانی بازتاب‌ گسترده جهانی یافت.
شهرنازدار هم‌اکنون مسئولیت پروژه و سایت تاریخ فرهنگی ایران معاصر را بر عهده دارد. آثار. فیلم مستند: کتاب (دبیر): مقالات
مهمت ریها اکین (به ترکی: Mehmet Reha Eken ) (زاده ۱ ژانویه ۱۹۲۵ – درگذشته ۱۹ اوت ۲۰۱۳) بازیکن فوتبال اهل ترکیه بود که در پست مهاجم بازی می‌کرد..
در صفحات باشگاه هواداران گالاتاسرای او به عنوان یکی از بزرگترین بازیکنان تاریخ باشگاه در نظر گرفته می شود.[
"" ] او در چهار بازی خود برای تیم ملی ترکیه، شش گل به ثمر رساند و با ۱.۵نمره بهترین نسبت گل به بازی را در بین بازیکنان تیم ملی ترکیه دارد.
او همچنین عضو تیم ترکیه برای مسابقات فوتبال در بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۴۸ بود، اما در هیچ مسابقه‌ای بازی نکرد.
دو برادر او دانیال ووران و بولنت اکن نیز به عنوان بازیکن در گالاتاسرای فعال بودند.
اکین در ۱۹ اوت ۲۰۱۳ در استانبول در سن ۸۸ سالگی درگذشت
کلویی آگنی (متولد ۱۹۸۹) خواننده و ترانه سرای موسیقی سلتیک ایرلندی است.
او از سن ۱۴ سالگی به عضویت گروه "سلتیک ومن" درآمد و شهرت بسیاری را کسب کرد.
آگنی در ۱۴ آلبوم از این گروه حضور داشت و در سال ۲۰۱۲ بعنوان خواننده سال جایزه موسیقی ایرلند انتخاب شد.
سلتیک ومن یا زن سلتیک، یک گروه موسیقی زنانه ایرلندی است.
این گروه به همراه اعضای اولیه آن برای یکبار شرکت در رویدادی در دوبلین ایرلند بصورت اتفاقی تشکیل شد اما پس از چندین پخش‌ اجرایشان توسط پی‌بی‌اس و حضور در تورهای بین‌المللی مکرر به شهرت جهانی دست یافتند.
آینده اسرا یا زندانیان فلسطینی بازداشت شده توسط اسرائیل در چارچوب مناقشه اسرائیل-فلسطین، جایگاهی محوری در پیشرفت روند صلح اسرائیل و فلسطین دارد.
موارد محکومیت حبس شامل اتهامات تروریستم یا عضویت در یک «سازمان تروریستی غیرقانونی» مانند حماس یا قبل از توافق اسلو سازمان آزادیبخش فلسطین است، اما بر اساس برخی گزارش‌ها، فعالیت‌های سیاسی مانند برافراشتن پرچم فلسطین نیز در میان آنها وجود دارد. .
در دسامبر ۲۰۱۱، ۴۷۷۲ زندانی امنیتی فلسطینی در زندان‌های اسرائیل دوران محکومیت خود را می‌گذراندند.
از این تعداد ۵۵۲ نفر به حبس ابد محکوم بودند.
در آوریل ۲۰۲۲، ۴۴۵۰ زندانی امنیتی فلسطینی در زندان‌های اسرائیل وجود داشت - از جمله ۱۶۰ کودک، ۳۲ زن و بیش از ۱۰۰۰ " بازداشتی اداری " (به‌طور نامحدود بدون اتهام).
بررسی اجمالی.
سیستم دادگاه نظامی اسرائیل برای سرزمین‌های اشغالی، با الگوبرداری از سیستم دادگاه نظامی بریتانیا که در سال ۱۹۳۷ تأسیس شده بود، در سال ۱۹۶۷ تأسیس شد و مرکز نهادی اشغالگری خوانده شده و در آن با فلسطینیان کرانه باختری به عنوان «غیرنظامیان خارجی» رفتار می‌شود.
اقداماتی که این کشور اعمال می‌کند، که ترکیبی از عناصر اداری استعماری و حکومت نظامی است، نه تنها حوادث مربوط به توسل به خشونت، بلکه بسیاری از فعالیت‌های دیگر، اعتراضات غیرخشونت‌آمیز، بیانیه‌های سیاسی و فرهنگی و نحوه اجازه رفت و آمد یا معاشرت فلسطینیان با یکدیگر را پوشش می‌دهد.
به گفته لیزا حجار، استاد جامعه‌شناسی، برخی از جنبه‌های مشکل‌زای سامانه ای که زندانیان فلسطینی در معرض آن هستند شامل بازداشت طولانی مدت مظنونان بدون امکان ارتباط با دیگران، ممانعت از دسترسی موکل به وکیلش، استفاده معمول از زور تحت بازجویی برای گرفتن اعتراف و ارائه «شواهد سری» است.
صدها هزار فلسطینی از سال ۱۹۶۷ محاکمه شده‌اند.
به گفته سریع مقدیسی، مجموع فلسطینی‌های زندانی توسط اسرائیل در سال ۲۰۰۵ به ۶۵۰۰۰۰ نفر رسید به گفته تامار پلگ-سریک (۲۰۱۱) از این تعداد، ده‌ها هزار نفر تحت بازداشت اداری قرار گرفته‌اند.
نرخ حبس در طول انتفاضه اول (۱۹۸۷–۱۹۹۲) بالاترین میزان حبس در جهان بود - و نرخ محکومیت آنها از ۹۰ تا ۹۵٪ متغیر بود که در بیشتر موارد در ۹۷٪ موارد به واسطه توافقات دادخواست تضمین شده بود.
بر اساس آمار صلیب سرخ، در دو دهه اول اشغال، از سال ۱۹۶۷ تا ۱۹۸۷، از هر سه فلسطینی، یک نفر، یعنی حدود ۵۰۰۰۰۰ نفر، توسط نیروهای اسرائیلی بازداشت شدند، و در هر روز دادگاه‌ها مملو بود از «کودکان» در دستبند، زنانی که به سربازان التماس می‌کنند، و مردم مضطربی که وکلا را برای کسب اطلاعات جمع می‌کنند .»
پس از معاهده اسلو، دادگاه‌های شهرهای فلسطینی به منطقه ج بازگردانده شدند، که به دلیل سیستم مجوز، دسترسی وکلا و خانواده متهم به دادگاه‌ها را با مشکل مواجه کرد.
شیوه خاص بازداشت اداری در ابتدا توسط انگلیسی‌ها برای مطیع کردن فلسطینی‌ها ایجاد شد، اما سپس به‌طور فزاینده ای برای مقابله با رفتار فعالان سیاسی یهودی و اعضای مظنون سازمان‌های شبه نظامی یهودی به کار گرفته شد.
وکلای یهودی در ژوئیه ۱۹۳۶ استدلال کردند که آنها باید لغو شوند.
داو یوسف نیز در سال ۱۹۴۸ استدلال کرد که این رویه، حکم قرار احضار زندانی را لغو کرده و منجر به حبس نابه جای فعالان یهودی توسط بریتانیایی‌ها شده‌است.
با این حال، دولت اسرائیل، با دستیابی به استقلال خود، این مجموعه از مقررات را در کتاب اساسنامه دولت جدید حفظ کرد.
ماده ۱۱۱ آن، فرماندهان نظامی را قادر می‌سازد تا هرکسی را بدون ارائه دلایل عمومی یا طرح اتهامات رسمی یا محاکمه، برای مدت حداکثر یک سال دستگیر و بازداشت کنند، هرچند بندی برای تمدید نامحدود هر شخصی که تحت این دستور بازداشت شده‌است وجود دارد.
کنوانسیون چهارم ژنو اجازه بازداشت را می‌دهد و ارتش اسرائیل بر اساس این سابقه‌ها ماده ۸۷ "دستور مربوط به دستورالعمل‌های امنیتی" خود را ابلاغ کرد و آن را به مواردی اعمال کرد که الزامات شواهد دادگاه‌های اسرائیل اجازه محکوم کردن مظنون را نمی‌داد.
نمونه‌های فاحش این عمل در اوایل اشغال رخ داد.
تیسیر العاروری، استاد ریاضیات دانشگاه بیرزیت، شبانه در ۲۱ آوریل ۱۹۷۴ دستگیر و در ۱۸ ژانویه ۱۹۷۸ پس از تحمل ۴۵ ماه حبس بدون محاکمه یا اتهام، تنها پس از اعتراض عمومی عفو بین‌الملل آزاد شد.
مایکل گلدشتاین در سال ۱۹۷۸، این نظام بازداشت را «انحراف عدالت کیفری» خواند، که اما ماهیتی موقتی دارد و توسط یک وضعیت جنگی مستمر دیکته شده‌است.
او به اسراییل بابت خودداری از تبدیل آن به بخشی از نظام قضایی خود، بر خلاف نظام نظامی، اعتبار داد.
اسرائیل تنها در یک دوره پنج‌ماهه انتفاضه اول، ۱۹۰۰ فلسطینی را تحت حکم بازداشت اداری قرار داد.
در دهه ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۹ تخمین زده می‌شد که در هر زمان بین ۶۰۰ تا ۱۰۰۰ فلسطینی سالانه تحت بازداشت اداری قرار می‌گرفتند.
عفو بین‌الملل اعلام کرد که در سال ۲۰۱۷ مقامات اسرائیلی به جای پیگرد کیفری برای بازداشت «صدها فلسطینی، از جمله کودکان، رهبران جامعه مدنی و کارکنان سازمان‌های غیردولتی، بدون اتهام یا محاکمه تحت دستورهای تجدیدپذیر، بر اساس اطلاعات پنهان شده از بازداشت‌شدگان و وکلایشان»، به بازداشت اداری ادامه می‌دهند و این که شمار بازداشت شدگان اداری به ۴۴۱ نفر می‌رسید.
از جمله فلسطینی‌های سرشناسی که در سال‌های اخیر تحت این روند قرار داشته‌اند خالده جرار و احمد قطامش هستند که عفو بین‌الملل آنها را زندانی عقیدتی می‌داند.
تعداد زندانیان.
خردسالان.
بر اساس گزارش بخش فلسطین بین‌المللی دفاع از کودکان (DCI/PS) در سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۹، ۶۷۰۰ فلسطینی بین ۱۲ تا ۱۸ سال توسط مقامات اسرائیلی دستگیر شدند.
در سال ۲۰۰۹، در مجموع ۴۲۳ نفر در بازداشتگاه‌ها و بازجویی‌ها و زندان‌های اسرائیل نگهداری می‌شدند.
در آوریل ۲۰۱۰ این تعداد به ۲۸۰ کاهش یافت.
DCI/PS بیان می‌کند که این بازداشت‌ها در تضاد با قوانین بین‌المللی است.
تا اوت ۲۰۱۳، ۱۹۳ کودک زیر سن قانونی زندانی شدند و به گفته "اکونومیست"، «تقریباً همه» با پابند و دستبند به دادگاه آورده شدند.
نقض قوانین بین‌المللی.
تروریست‌ها در مقابل «اسیران جنگی».
در ژوئیه ۲۰۰۳، فدراسیون بین‌المللی حقوق بشر (FIDH) گزارش داد که «اسرائیل اسرای فلسطینی را به عنوان اسیر جنگی به رسمیت نمی‌شناسد.»
در عوض با زندانیان به عنوان جنایتکاران یا تروریست‌هایی با انگیزه سیاسی رفتار می‌شود یا به جرایم تروریستی یا جرایم خشونت‌آمیز متهم می‌شوند یا بدون اتهام به صورت اداری بازداشت می‌شوند.
از سوی حامیان آرمان فلسطین استدلال شده‌است که بر اساس کنوانسیون ژنو، فلسطینی‌هایی که عضو سازمان‌های مقاومت مسلحانه هستند باید از وضعیت "اسیر جنگی" برخوردار شوند و تروریست نامیده نشوند.
موضع کنوانسیون ژنو در مورد فلسطینیانی که به دلیل فعالیت مسلحانه علیه نیروهای اسرائیلی بازداشت شده‌اند کاملاً روشن نیست.
پروتکل الحاقی 1 - که در جریان درگیری‌های مسلحانه علیه اشغال‌های بیگانگان اعمال می‌شود (ماده 1 (4)) - به مبارزانی که یونیفورم نمی‌پوشند یا دارای علامت مشخص هستند، تا زمانی که آنها آشکارا در طول درگیری‌های نظامی سلاح حمل می‌کنند (به ماده ۴4 (3) مراجعه کنید) وضعیت رزمی قانونی (و در نتیجه وضعیت اسیر جنگی در صورت دستگیری) می‌دهد.
با این حال، این پروتکل توسط اسرائیل تصویب نشده‌است.
سومین کنوانسیون ژنو ۱۹۴۹، که اسرائیل آن را تصویب کرده‌است، حفاظت محدودتری را ارائه می‌کند و به مبارزان جنبش‌های مقاومت سازمان‌یافته که شرایط مندرج در ماده 4 (2) از جمله «فرماندهی توسط فردی که مسئول زیردستان خود است" و "دارای یک علامت مشخص ثابت که از فاصله دور قابل تشخیص است" وضعیت اسیر جنگی را می‌دهد، و ماده 4 (6) از ساکنان سرزمین‌های غیر اشغالی که در برخی شرایط به‌طور خودجوش در برابر دشمن مقاومت می‌کنند، محافظت می‌کند.
بازداشت اداری.
عفو بین‌الملل اعلام کرده‌است که اسرائیل فلسطینی‌ها را برای مدت طولانی زندانی کرده‌است، بدون اینکه آنها را متهم کند یا محاکمه کند.
اسرائیل گفته‌است که بازداشت بدون محاکمه یک اقدام امنیتی ضروری برای جلوگیری از افشای اطلاعات محرمانه در محاکمات است.
اتحادیه اروپا از این سیاست انتقاد کرده‌است.
در کرانه باختری، هر فرمانده محلی ارتش می‌تواند حکم بازداشت اداری صادر کند، و این حکم می‌تواند در دادگاه نظامی محلی، یا در صورت رد شدن در آنجا، در دادگاه عالی مورد تجدیدنظر قرار بگیرد.
با این حال، دادگاه عالی تقریباً هرگز مداخله نمی‌کند.
اتهامات نقض حقوق بشر.
ارتش اسرائیل توسط سازمان‌های مدافع فلسطین به آزار زندانیان متهم شده‌است.
شکنجه بدنی.
در سال ۲۰۰۰، گزارش رسمی اسرائیل شکنجه زندانیان در جریان انتفاضه اول را تأیید کرد.
در این گزارش آمده‌است که رهبری شین بت از این شکنجه اطلاع داشتند اما هیچ کاری برای جلوگیری از آن انجام ندادند.
سازمان‌های حقوق بشر ادعا می‌کنند که برخی از بازداشت شدگان مرده یا فلج شده‌اند.
برنامه‌های آموزشی.
در سال ۱۹۶۷، اسرای فلسطینی ابتدا از مداد و کاغذ محروم بودند.
در پی اعتراضات زندانیان، دسترسی به خودکار، مداد، کاغذ، کتاب، روزنامه و نظارت بر پخش رادیویی اعطا شد.
در هر زندان کتابخانه‌هایی تأسیس شد و دوره‌های سوادآموزی و زبان برگزار شد.
به زندانیان جوان کلاس‌هایی برای آمادگی برای آزمون عمومی متوسطه ارائه شد.
هزاران اسیر فلسطینی در زندان‌های اسرائیل زبان عبری را آموخته‌اند.
بوتاکس () فیلمی دلهره‌آور به کارگردانی پاتریک وگا است که در سال ۲۰۱۷ منتشر شد.
این فیلم در ورشو، پاریس، کپنهاگ و کنیا فیلم‌برداری شد.
تدارکات الکترونیکی یا تدارکات آنلاین ،خرید اینترنتی لوازم، منابع و خدمات مورد نیاز سازمانها و بنگاه ها ، و همچنین از طریق سایر سیستم های اطلاعاتی و اتصالات شبکه است.
تدارکات الکترونیکی نوعی فرآیند تجارت الکترونیکی بین سازمان ها یا بین بنگاه‌ها با استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات است.
سایت های تدارکات الکترونیکی اغلب به کاربران واجد شرایط و ثبت نام شده اجازه می دهند تا فروشندگان یا خریداران محصولات یا خدمات را جستجو کنند و همچنین به آنها امکان تعیین قیمت یا شروع یک پیشنهاد جدید را می دهند.
همچنین، تدارکات الکترونیکی امکان تبدیل برخی از عملیات های بازرگانی (خرید و فروش) را به یک سرویس خودکار فراهم می کند و تهیه و تدارکات الکترونیکی از طریق نرم افزار انجام می شود.
اجزای تدارکات الکترونیکی.
اطلاع رسانی الکترونیکی این فرآیند قبل از خرید است.
این فرآیند جمع‌آوری و توزیع اطلاعات خرید با استفاده از فناوری اینترنت است.
پیشنهاد الکترونیکی فرآیندی است برای ارسال و دریافت پیشنهاد خرید به روش الکترونیکی و نه روش قدیمی کاغذی( قرار دادن اسناد در پاکت و ارسال آنها) حراج الکترونیکی حراج الکترونیکی فرآیند فروش دارایی ها یا سایر کالاها به یک روش رقابتی آنلاین است.