| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 37,0045,001,<H1>วัชชีวรรคที่ ๓</H1> | |
| 37,0045,002,<H1>อรรถกถาสารันททสูตรที่ ๑</H1> | |
| 37,0045,003,<B>วรรคที่ ๓ สารันททสูตรที่ ๑</B> มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้. | |
| 37,0045,004,บทว่า <B>สารนฺทเท เจติเย</B> ได้แก่ในวิหารมีชื่ออย่างนั้น. | |
| 37,0045,005,ได้ยินว่า เมื่อพระตถาคตยังไม่เสด็จอุบัติ สถานที่อยู่ของยักษ์ | |
| 37,0045,006,ชื่อสารันททะ ได้กลายเป็นเจดีย์. ครั้งนั้น ชนทั้งหลายได้พากัน | |
| 37,0045,007,สร้างวิหารถวายพระผู้มีพระภาคเจ้า ที่เจดีย์นั่นแล. บทว่า <B>ยาวกีวญฺจ</B> | |
| 37,0045,008,แปลว่า ตลอดกาลเพียงไร. บทว่า <B>อภิณฺหสนฺนิปาตา</B> ความว่า ประชุม | |
| 37,0045,009,กันวันละ ๓ ครั้งก็ดี ประชุมกันเป็นระยะ ๆ ก็ดี ชื่อว่า ประชุมกัน | |
| 37,0045,010,เนือง ๆ. บทว่า บทว่า <B>สนฺนิปาตพหุลา</B> ความว่า ชื่อว่า มากด้วยการประชุม | |
| 37,0045,011,เพราะยุติกันไม่ได้ว่าทั้งวันวาน ทั้งในวันก่อน ๆ เราก็ประชุมแล้ว | |
| 37,0045,012,เพื่อประโยชน์อะไรจึงประชุมกันวันนี้อีก. คำว่า <B>วุฑฺฒิเยว ลิจฺฉวี | |
| 37,0045,013,วชฺชีนํ ปาฏิกงฺขา โน ปริหานิ</B> ความจริงเจ้าลิจฉวี เมื่อไม่ประชุม | |
| 37,0045,014,กันเนื่อง ๆ ย่อมไม่ได้สดับข่าวสาสน์อันมาในทิศทั้งหลายเลย. | |
| 37,0045,015,แต่นั้นย่อมไม่ทราบว่า เขตแดนหมู่บ้านโน้น หรือเขตแดนนิคมโน้น | |
| 37,0045,016,วุ่นวายกัน พวกโจรส่องสุมกันอยู่ในที่โน้น ฝ่ายพวกโจร ครั้นรู้ว่า | |
| 37,0045,017,เจ้าทั้งหลายพากันประมาทแล้ว ก็โจรตีหมู่บ้านเป็นต้น ทำชนบท | |
| 37,0045,018,ให้เสียหาย. ความเสื่อมเสียย่อมมีแก่เจ้าทั้งหลายด้วยอาการอย่างนี้. | |
| 37,0045,019,แต่เมื่อประชุมกันเนือง ๆ ย่อมได้ฟังเรื่องนั้น ๆ จากนั้น ก็ได้ส่ง | |
| 37,0045,020,กองกำลังไปกระทำการปราบศัตรู. แม้พวกโจรก็คิดว่า เจ้าทั้งหลาย | |
| 37,0045,021,ไม่ประมาทแล้ว พวกเราไม่อาจเที่ยวไปโดยคุมกันเป็นพวก ๆ ดังนี้ | |