| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 37,0034,001,บทว่า <B>อปุพฺพํ อจริมํ</B> ได้แก่ ไม่ก่อนไม่หลัง คือในขณะเดียวกัน | |
| 37,0034,002,นั้นเอง. พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสสมสีสีบุคคล ไว้ในพระสูตรนี้. | |
| 37,0034,003,สมสีสีบุคคลนั้น มี ๔ จำพวก คือ <B>โรคสมสีสี เวทนาสมสีสี | |
| 37,0034,004,อิริยาปถสมสีสี</B> และ<B>ชีวิตสมสีสี.</B> บรรดาบุคคล ๔ จำพวกนั้น | |
| 37,0034,005,บุคคลใดถูกโรคอย่างใดอย่างหนึ่งกระทบแล้ว โรคสงบระงับ และ | |
| 37,0034,006,อาสวะสิ้นไป โดยคราวเดียวกันนั่นเอง บุคคลนี้ ชื่อว่า<B>โรคสมสีสี.</B> | |
| 37,0034,007,ส่วนบุคคลใด เสวยเวทนาอย่างใดอย่างหนึ่ง เวทนาสงบระงับไป | |
| 37,0034,008,และอาสวะสิ้นไป ในคราวเดียวกันนั่นเองบุคคลนี้ ชื่อ<B>เวทนาสมสีสี.</B> | |
| 37,0034,009,ส่วนบุคคลใด พรั่งพร้อมด้วยอิริยาบถอย่างใดอย่างหนึ่ง มีการยืน | |
| 37,0034,010,เป็นต้น เห็นแจ้งอยู่ อริยาบถสิ้นสุด และอาสวะสิ้นไป โดยขณะ | |
| 37,0034,011,เดียวกันนั่นเอง บุคคลนี้ ชื่อว่า <B>อิริยาปถสมสีสี.</B> ส่วนบุคคลใด | |
| 37,0034,012,พยายามฆ่าตัวตายหรือทำสมณธรรมอยู่ ชีวิตสิ้นไป และอาสวะก็ | |
| 37,0034,013,สิ้นไป โดยขณะเดียวนี้นั่นเอง บุคคลนี้ ชื่อว่า <B>ชีวิตสมสีสี.</B> ชีวิต- | |
| 37,0034,014,สมสีสีบุคคลนี้ ท่านประสงค์เอาในพระสูตรนี้. ในชีวิตสมสีสีบุคคล | |
| 37,0034,015,นั้น มีอธิบายว่า ความสิ้นไปแห่งอาสวะ ย่อมมีได้ด้วยมรรคจิต | |
| 37,0034,016,ความสิ้นสุดแห่งชีวิตย่อมมีได้ด้วยจุติจิตก็จริง ถึงกระนั้น ชื่อว่า | |
| 37,0034,017,ความเกิดพร้อมแห่งธรรมเป็นที่สิ้นอาสวะ และการสิ้นสุดแห่งชีวิต | |
| 37,0034,018,ทั้ง ๒ อย่าง ย่อมมีในขณะเดียวกันไม่ได้. ก็เพราะเหตุที่พออาสวะ | |
| 37,0034,019,ของชีวิตสมสีสีบุคคลนั้นสิ้นไป ความสิ้นสุดแห่งชีวิตก็มาถึง ใน | |
| 37,0034,020,ลำดับวาระแห่งปัจจเวกขณะทีเดียว ไม่ปรากฏช่องว่าง ฉะนั้น ท่าน | |
| 37,0034,021,จึงกล่าวอย่างนี้. | |