| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 18,0010,001,<H1>อรรถกถามัชฌิมนิกาย ชื่อ ปปัญจสูทนี</H1> | |
| 18,0010,002,<H2>พรรณนามูลปัณณาสก์</H2> | |
| 18,0010,003,<H3>ภาคที่ ๒</H3> | |
| 18,0010,004,<H2>พรรณนาสีหนาทวรรค</H2> | |
| 18,0010,005,<h1>อรรกถาจุลลสีหนาทสูตร<SUP>๑</SUP></h1> | |
| 18,0010,006,จุลลสีหนาทสูตร มีคำเริ่มต้นว่า ข้าพเจ้าได้สดับมาอย่างนี้ :- | |
| 18,0010,007,ก็เพราะจุลลสีหนาทสูตรนั้น มีการสรุปถึงความอุบัติของเรื่อง เพราะ | |
| 18,0010,008,ฉะนั้น ข้าพเจ้าแสดงการสรุปนั้นแล้ว จักทำการพรรณนาบทโดยไม่ตามลำดับ | |
| 18,0010,009,แห่งจุลลสีหนาทสูตรนั้น. ก็เรื่องนี้ได้ยกขึ้นกล่าวในความอุบัติของเรื่องอะไร. | |
| 18,0010,010,ในเรื่องที่เดียรถีย์คร่ำครวญ เพราะลาภสักการะเป็นปัจจัย. ได้ยินว่า ลาภ- | |
| 18,0010,011,สักการะใหญ่ได้บังเกิดขึ้นแล้วแก่พระผู้มีพระภาคเจ้า โดยนัยที่กล่าวแล้วในธัม- | |
| 18,0010,012,มทายาทสูตร. | |
| 18,0010,013,ก็โลกสันนิวาสนี้มีประมาณ ๔ ดำรงอยู่แล้วโดย ๔ อย่าง ด้วยอำนาจ | |
| 18,0010,014,แห่งบุคคลเหล่านี้คือ บุคคลผู้มีประมาณในรูป เลื่อมใสในรูป มีประมาณใน | |
| 18,0010,015,เสียง เลื่อมใสในเสียง มีประมาณในความเศร้าหมอง เลื่อมใสในความเศร้า- | |
| 18,0010,016,หมอง มีประมาณในธรรม เสื่อมใสในธรรม. ข้อการทำให้ต่างกันของบุคคล | |
| 18,0010,017,เหล่านั้นดังนี้. ก็บุคคลผู้มีประมาณในรูป เลื่อมใสในรูปเป็นไฉน บุคคลบาง | |
| 18,0010,018,คนในโลกนี้เห็นความเจริญขึ้น หรือเห็นความเจริญเต็มที่ เห็นความบริบูรณ์ | |
| 18,0010,019,หรือเห็นทรวดทรง ถือประมาณในรูปนั้นแล้ว ยังความเลื่อมใสให้เกิดขึ้น | |