| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 05,0005,001,ภิกษุทั้งหลาย กราบทูลว่า ท่านพระโสณะปรารภความเพียรเกินขนาด เดินจงกรมจน | |
| 05,0005,002,เท้าทั้ง ๒ แตก สถานที่เดินจงกรมแห่งนี้ของท่านจึงเปื้อนโลหิต ดุจสถานที่ฆ่าโค ฉะนั้น | |
| 05,0005,003,พระพุทธเจ้าข้า. | |
| 05,0005,004,ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาคได้เสด็จเข้าไปทางที่อยู่ของท่านพระโสณะ ครั้นแล้วประทับ | |
| 05,0005,005,นั่งเหนือพุทธอาสน์ที่จัดไว้ถวาย แม้ท่านพระโสณะก็ถวายบังคมพระผู้มีพระภาค แล้วนั่งเฝ้าอยู่. | |
| 05,0005,006,ตั้งความเพียรสม่ำเสมอเทียบเสียงพิณ | |
| 05,0005,007,พระผู้มีพระภาคได้ตรัสถามท่านพระโสณะผู้นั่งเฝ้าอยู่ว่า ดูกรโสณะ เธอไปในที่สงัด | |
| 05,0005,008,หลีกเร้นอยู่ได้มีความปรีวิตกแห่งจิตเกิดขึ้น อย่างนี้ว่า บรรดาพระสาวกของพระผู้มีพระภาคที่ | |
| 05,0005,009,ปรารภความเพียรอยู่ เราก็เป็นรูปหนึ่ง แต่ไฉน จิตของเราจึงยังไม่หลุดพ้นจากอาสวะทั้งหลาย | |
| 05,0005,010,เพราะไม่ถือมั่นเล่า สมบัติในตระกูลของเราก็ยังมีอยู่ เราอาจบริโภคสมบัติและบำเพ็ญกุศล | |
| 05,0005,011,ถ้ากระไร เราพึงสึกเป็นคฤหัสถ์ แล้วบริโภคสมบัติและบำเพ็ญกุศล ดังนี้ มิใช่หรือ? | |
| 05,0005,012,ท่านพระโสณะทูลรับว่า อย่างนั้น พระพุทธเจ้าข้า | |
| 05,0005,013,ภ. ดูกรโสณะ เธอจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน เมื่อครั้งเธอยังเป็นคฤหัสถ์ เธอ | |
| 05,0005,014,ฉลาดในเสียงสายพิณ มิใช่หรือ? | |
| 05,0005,015,โส. อย่างนั้น พระพุทธเจ้าข้า. | |
| 05,0005,016,ภ. ดูกรโสณะ เธอจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน คราวใดสายพิณของเธอตึงเกินไป | |
| 05,0005,017,คราวนั้นพิณของเธอมีเสียงหรือใช้การได้บ้างไหม? | |
| 05,0005,018,โส. หาเป็นเช่นนั้นไม่ พระพุทธเจ้าข้า. | |
| 05,0005,019,ภ. ดูกรโสณะ เธอจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน คราวใดสายพิณของเธอหย่อนเกิน | |
| 05,0005,020,ไป คราวนั้นพิณของเธอมีเสียงหรือใช้การได้บ้างไหม? | |
| 05,0005,021,โส. หาเป็นเช่นนั้นไม่ พระพุทธเจ้าข้า. | |
| 05,0005,022,ภ. ดูกรโสณะ เธอจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน คราวใดสายพิณของเธอไม่ตึงนัก | |
| 05,0005,023,ไม่หย่อนนัก ตั้งอยู่ในคุณภาพสม่ำเสมอ คราวนั้น พิณของเธอมีเสียงหรือใช้การได้บ้างไหม? | |
| 05,0005,024,โส. เป็นอย่างนั้น พระพุทธเจ้าข้า. | |