Book,Page,LineNumber,Text
41,0049,001,<H1>๕. เรื่องโกสิยเศรษฐผู้มีความตระหนี่ [๓๗]</H1> 
41,0049,002,<H2>ข้อความเบื้องต้น</H2>
41,0049,003,พระศาสดา     เมื่อประทับอยู่ในกรุงสาวัตถี     ทรงปรารภเศรษฐี
41,0049,004,"ชื่อโกสิยะผู้มีความตระหนี่   ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า   <B>""ยถาปิ  ภมโร"
41,0049,005,"ปุปฺผํ""</B>  เป็นต้น.   เรื่องตั้งขึ้นแล้วในกรุงราชคฤห์."
41,0049,006,<H2>สมบัติของเศรษฐีไม่อำนวยประโยชน์แก่ใคร ๆ</H2>
41,0049,007,"ดังได้สดับมา  ในที่ไม่ไกลแห่งกรุงราชคฤห์  ได้มีนิคม  ชื่อสักกระ,"
41,0049,008,เศรษฐีคนหนึ่งชื่อโกสิยะ     มีความตระหนี่    มีสมบัติ  ๘๐  โกฏิ   ประจำ
41,0049,009,อยู่ในนิคมนั้น.   เขาไม่ให้แม้หยดน้ำมัน   (สักหยดเดียว)   ด้วยปลายหญ้า
41,0049,010,แก่คนเหล่าอื่น.  ทั้งไม่บริโภคด้วยตนเอง.   สมบัติของเขานั้น  ไม่อำนวย
41,0049,011,ประโยชน์แก่ปิยชนทั้งหลายมีบุตรและภรรยาเป็นต้น   ไม่อำนวยประโยชน์
41,0049,012,แก่สมณะและพราหมณ์ทั้งหลาย   คงเป็นของไม่ได้ใช้สอย  ตั้งอยู่   เหมือน
41,0049,013,สระโบกขรณี   ที่ผีเสื้อน้ำหวงแหน   ด้วยประการฉะนี้แล.
41,0049,014,<H2>เศรษฐีอยากกินขนมเบื้องจมผอม</H2>
41,0049,015,วันหนึ่ง     เวลาจวนสว่าง      พระศาสดาเสด็จออกจากสมาบัติอัน
41,0049,016,ประกอบด้วยความกรุณาใหญ่       ทรงตรวจดูหมู่สัตว์ผู้เป็นเผ่าพันธุ์ที่พอ
41,0049,017,แนะนำในการตรัสรู้ได้ในสกลโลกธาตุ    ได้ทรงเห็นอุปนิสัยโสดาปัตติผล
41,0049,018,ของเศรษฐีพร้อมทั้งภรรยา    ซึ่งอยู่ในที่สุดแห่งที่  ๔๕  โยชน์.    ก็ในวัน