Book,Page,LineNumber,Text
36,0027,001,<H1>๙. ตติยหิตสูตร</H1>  
36,0027,002,<H1>ว่าด้วยภิกษุผู้ไม่ปฏิบัติเพื่อประโยชน์ตนและผู้อื่น</H1>
36,0027,003,[๑๙]   ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย     ภิกษุผู้ประกอบด้วยธรรม  ๕ ประการ
36,0027,004,ย่อมไม่ชื่อว่าปฏิบัติเพื่อประโยชน์ตน ไม่ชื่อว่าปฏิบัติเพื่อประโยชน์ผู้อื่น  ธรรม
36,0027,005,๕  ประการเป็นไฉน  ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย   ภิกษุในธรรมวินัยนี้   ไม่เป็นผู้ถึง
36,0027,006,พร้อมด้วยศีลด้วยตนเอง  ไม่ชักชวนผู้อื่นในการถึงพร้อมด้วยศีล  ไม่เป็นผู้ถึง
36,0027,007,พร้อมด้วยสมาธิด้วยตนเอง  ไม่ชักชวนผู้อื่นในการถึงพร้อมด้วยสมาธิ  ไม่เป็น
36,0027,008,ผู้ถึงพร้อมด้วยปัญญาด้วยตนเอง     ไม่ชักชวนผู้อื่นในการถึงพร้อมด้วยปัญญา
36,0027,009,ไม่เป็นผู้ถึงพร้อมด้วยวิมุตติด้วยตนเอง     ไม่ชักชวนผู้อื่นในการถึงพร้อมด้วย
36,0027,010,วิมุตติ   ไม่เป็นผู้ถึงพร้อมด้วยวิมุตติญาณทัสนะด้วยตนเอง    ไม่ชักชวนผู้อื่น
36,0027,011,ในการถึงพร้อมด้วยวิมุตติญาณทัสนะ
36,0027,012,ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  ภิกษุผู้ประกอบด้วยธรรม ๕ ประการนี้แล   ย่อม
36,0027,013,ไม่ชื่อว่าปฏิบัติเพื่อประโยชน์ตน   ไม่ชื่อว่าปฏิบัติเพื่อประโยชน์ผู้อื่น.
36,0027,014,<I>จบตติยหิตสูตรที่  ๙</I>
36,0027,015,ในตติยหิตสูตรที่    ๙    ตรัสถึงภิกษุทุศีลเป็นผู้มีสุตะน้อย.
36,0027,016,<H1>๑๐. จตุตถหิตสูตร</H1>
36,0027,017,<H1>ว่าด้วยผู้ปฏิบัติเพื่อประโยชน์ตนและผู้อื่น</H1>
36,0027,018,[๒๐]   ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย    ภิกษุผู้ประกอบด้วยธรรม ๕ ประการ
36,0027,019,ย่อมชื่อว่าปฏิบัติเพื่อประโยชน์ตน  และชื่อว่าปฏิบัติเพื่อประโยชน์ผู้อื่น  ธรรม