Book,Page,LineNumber,Text
36,0025,001,<H1>๗. ปฐมหิตสูตร</H1>  
36,0025,002,<H1>ว่าด้วยภิกษุผู้ปฏิบัติเพื่อประโยชน์ตนเอง</H1>
36,0025,003,[๑๗]  ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย    ภิกษุผู้ประกอบด้วยธรรม ๕ ประการ
36,0025,004,ย่อมชื่อว่าปฏิบัติเพื่อประโยชน์ตน   ไม่ชื่อว่าปฏิบัติเพื่อประโยชน์ผู้อื่น    ธรรม
36,0025,005,๕  ประกาเป็นไฉน  ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  ภิกษุในธรรมวินัยนี้  เป็นผู้ถึง
36,0025,006,พร้อมด้วยศีลด้วยตนเอง    ไม่ชักชวนผู้อื่นในการถึงพร้อมด้วยศีล    เป็นผู้ถึง
36,0025,007,พร้อมด้วยสมาธิด้วยตนเอง  ไม่ชักชวนผู้อื่นในการถึงพร้อมด้วยสมาธิ  เป็นผู้
36,0025,008,ถึงพร้อมด้วยปัญญาด้วยตนเอง      ไม่ชักชวนผู้อื่นในการถึงพร้อมด้วยปัญญา
36,0025,009,เป็นผู้ถึงพร้อมด้วยวิมุตติด้วยตนเอง  ไม่ชักชวนผู้อื่นในการถึงพร้อมด้วยวิมุตติ
36,0025,010,เป็นผู้ถึงพร้อมด้วยวิมุตติญาณทัสนะด้วยตนเอง       ไม่ชักชวนผู้อื่นในการถึง
36,0025,011,พร้อมด้วยวิมุตติญาณทัสนะ.
36,0025,012,ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  ภิกษุผู้ประกอบด้วยธรรม ๕ ประการนี้แล  ย่อม
36,0025,013,ชื่อว่าปฏิบัติเพื่อประโยชน์ตน  ไม่ชื่อว่าปฏิบัติเพื่อประโยชน์ผู้อื่น.  
36,0025,014,<I>จบปฐมหิตสูตรที่   ๗</I>
36,0025,015,<H1>อรรถกถาปฐมหิตสูตร</H1>
36,0025,016,<B>ปฐมหิตสูตรที่  ๗</B>  ตรัสศีลเป็นต้นเจือกัน.  บทว่า  <B>วิมุตฺติ</B>  ได้แก่
36,0025,017,วิมุตติ   คืออรหัตผล.   ปัจจเวกขณญาณ    อันเป็นวิมุตติญาณทัสนะนั้นเป็น
36,0025,018,โลกิยะแท้.
36,0025,019,<I>จบอรรถกถาปฐมหิตสูตรที่  ๗</I>