Book,Page,LineNumber,Text
26,0049,001,<H1>อาหารวรรคที่ ๒</H1>
26,0049,002,<H1>๑. อาหารสูตร</H1>
26,0049,003,<H1>ว่าด้วยอาหาร  ๔  อย่าง</H1>
26,0049,004,[๒๘]  ข้าพเจ้าได้สดับมาอย่างนี้ :-
26,0049,005,สมัยหนึ่ง  พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่  ณ  <B>พระเชตวัน</B>   อาราม
26,0049,006,ของท่าน<B>อนาถบิณฑิกเศรษฐี  กรุงสาวัตถี.  พระผู้มีพระภาคเจ้า</B>ได้ตรัสว่า
26,0049,007,ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  อาหาร  ๔  เหล่านี้   ย่อมเป็นไปเพื่อความดำรงอยู่
26,0049,008,ของหมู่สัตว์ผู้เกิดมาแล้ว         หรือเพื่ออนุเคราะห์หมู่สัตว์ผู้แสวงหาที่เกิด.
26,0049,009,อาหาร  ๔  เป็นไฉน.    คือ  [ ๑ ]   กวฬีการาหาร     หยาบหรือละเอียด
26,0049,010,[ ๒ ] ผัสสาหาร  [ ๓ ]  มโนสัญเจตนาหาร  [ ๔ ]   วิญญาณาหาร     อาหาร 
26,0049,011,๔   เหล่านี้แล   ย่อมเป็นไปเพื่อความดำรงอยู่ของหมู่สัตว์ผู้เกิดมาแล้ว    หรือ
26,0049,012,เพื่ออนุเคราะห์หมู่สัตว์ผู้แสวงหาที่เกิด.
26,0049,013,[๒๙]  ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  ก็อาหาร  ๔  เหล่านี้   มีอะไรเป็นเหตุ
26,0049,014,มีอะไรเป็นที่ตั้งขึ้น   มีอะไรเป็นกำเนิด   มีอะไรเป็นแดนเกิด.   อาหาร     ๔
26,0049,015,เหล่านี้   มีตัณหาเป็นเหตุ  มีตัณหาเป็นที่ตั้งขึ้น   มีตัณหาเป็นกำเนิด   มี
26,0049,016,ตัณหาเป็นแดนเกิด   มีตัณหานี้มีอะไรเป็นเหตุ   มีอะไรเป็นที่ตั้งขึ้น     มี
26,0049,017,อะไรเป็นกำเนิด   มีอะไรเป็นแดนเกิด.   ตัณหามีเวทนาเป็นเหตุ     มี
26,0049,018,เวทนาเป็นที่ตั้งขึ้น  มีเวทนาเป็นกำเนิด   มีเวทนาเป็นแดนเกิด   ก็เวทนานี้
26,0049,019,มีอะไรเป็นเหตุ  มีอะไรเป็นที่ตั้งขึ้น     มีอะไรเป็นกำเนิด     มีอะไรเป็นแดน
26,0049,020,เกิด.    เวทนามีผัสสะเป็นเหตุ   มีผัสสะเป็นที่ตั้งขึ้น   มีผัสสะเป็นกำเนิด