Book,Page,LineNumber,Text
34,0009,001,ไม่ดี ด้วยอำนาจ  <B>อภิชฌา  พยาบาท</B>  และ<B>มิจฉาทิฏฐิ.</B>  บทว่า  <B>ทุพฺภาสิ- 
34,0009,002,ตภาสี</B>  ความว่า  แม้เมื่อจะพูด   ก็ย่อมพูดแต่คำพูดที่ไม่ดี   แยกประเภทเป็น
34,0009,003,มุสาวาทเป็นต้น.   บทว่า   <B>ทุกฺกฏกมฺมารี</B>   ความว่า   แม้เมื่อทำย่อมทำแต่
34,0009,004,สิ่งที่ไม่ดี  ด้วยอำนาจปาณาติบาตเป็นต้น.   บทมีอาทิว่า   <B>ปณฺฑิตลกฺขณานิ</B>
34,0009,005,พึงทราบตามทำนองลักษณะที่กล่าวแล้วนั่นแล.                    
34,0009,006,ส่วนบททั้งหลายมีบทว่า  <B>สุจินฺติตจินฺตี</B>   เป็นต้น    ในสูตรนี้    พึง
34,0009,007,ประกอบด้วยอำนาจแห่งสุจริตทั้งหลาย   มีมโนสุจริตเป็นต้น.
34,0009,008,<I>จบอรรถกถาจินตสูตรที่   ๓</I>
34,0009,009,<H1>๔.  อัจจยสูตร</H1>
34,0009,010,<H1>ว่าด้วยธรรมที่บ่งบอกว่าเป็นพาลหรือบัณฑิต</H1>
34,0009,011,[๔๔๓]  ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย   บุคคลประกอบด้วยธรรม ๓ ประการ
34,0009,012,พึงทราบได้ว่าเป็นคนพาล ธรรม ๓ ประการคืออะไรบ้าง  คือ ไม่เห็นความล่วง
34,0009,013,เกินโดยเป็นความล่วงเกิน    เห็นความล่วงเกินแล้ว     ไม่ทำคืนตามวิธีที่ชอบ
34,0009,014,อนึ่ง   เมื่อคนอื่นแสดงโทษที่ล่วงเกิน   ก็ไม่รับตามวิธีที่ชอบ   บุคคลประกอบ
34,0009,015,ด้วยธรรม ๓ ประการนี้แล  พึงทราบเถิดว่าเป็นคนพาล
34,0009,016,ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  บุคคลประกอบด้วยธรรม ๓ ประการ  พึงทราบ
34,0009,017,ได้ว่าเป็นบัณฑิต   ธรรม ๓ ประการคืออะไรบ้าง  คือ   เห็นความล่วงเกินโดย
34,0009,018,เป็นความล่วงเกิน     เห็นความล่วงเกินโดยเป็นความล่วงเกินแล้วทำคืนตามวิธี