Book,Page,LineNumber,Text
26,0028,001,สั่งสมบาปเป็นเหตุนำมาซึ่งทุกข์.    ที่ชื่อว่า  อุปปัตติภพ  ได้แก่ขันธ์  ๕ 
26,0028,002,ที่มีใจครองที่บังเกิดด้วยกรรมนั้น.    จริงอยู่    กรรมนั้น   ท่านเรียกว่าภพ
26,0028,003,เพราะเกิดขันธ์   ๔  นั้น      แม้ในที่ทั้งปวง    กล่าวหมายเอากรรมภพและ
26,0028,004,อุปปัตติภพ  ดังนี้  และทั้งสองงนี้  ท่านกล่าวว่ากามภพในที่นี้.   ในรูปภพ
26,0028,005,และอรูปภพก็นัยนี้แล.
26,0028,006,ใน<H1>อุปาทานนิเทศ</H1>  มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้ :-
26,0028,007,ชื่อว่า  <B>กามุปาทาน</B>   ในคำว่า  <B>กามุปาทานํ</B>  เป็นต้น  เพราะเป็น
26,0028,008,เหตุยึดถือวัตถุกาม   หรือตนเองยึดถือวัตถุกามนั้น   กามนั้นด้วย  เป็น
26,0028,009,อุปาทานด้วย   ฉะนั้นจึงชื่อกามุปาทาน.    การยึดมั่นท่านเรียกว่าอุปาทาน
26,0028,010,จริงอยู่     อุปศัพท์ในคำว่า  <B>อุปาทานํ</B>  นี้  มีอรรถว่ามั่น   เหมือนในอุปา-
26,0028,011,ยาสศัพท์ และอุปกฏฺฐศัพท์เป็นต้น.   คำว่า  กามุปาทานนี้  เป็นชื่อของความ
26,0028,012,กำหนัดอันเป็นไปในกามคุณ  ๕.  ในที่นี้มีความสังเขปเพียงเท่านี้    แต่เมื่อ
26,0028,013,ว่าโดยพิสดาร  อุปาทานนี้   พึงทราบตามนัยที่กล่าวแล้วว่า   ในอุปาทาน
26,0028,014,๒  อย่างนั้น   กามุปาทานเป็นไฉน.    คือ ความพอใจด้วยอำนาจความใคร่
26,0028,015,ในกามทั้งหลายนั่นเอง. 
26,0028,016,อนึ่ง  ทิฏฐินั้นด้วย  เป็นอุปาทานด้วย  ฉะนั้นจึงชื่อว่า  <B>ทิฏฺฐุปาทาน</B>
26,0028,017,อีกอย่างหนึ่ง  ชื่อว่า  <B>ทิฏฺฐุปาทาน</B>  เพราะยึดถือทิฏฐิ  หรือเป็นเหตุยึดถือ
26,0028,018,ทิฏฐิ.   จริงอยู่  อุตตรทิฏฐิย่อมยึดถือปุริมทิฏฐิ   เจตสิกธรรมทั้งหลายย่อม
26,0028,019,ยึดถือทิฏฐิด้วยอุตตทิฏฐินี้  เหมือนอย่างที่กล่าวว่า   อัตตาและโลกเที่ยง
26,0028,020,คำนี้เท่านั้นจริง   คำอื่นเป็นโมฆะ.  บทว่า   <B>ทิฏฺฐุปาทาน</B>  นี้  เป็นชื่อของ
26,0028,021,สีลัพพตุปาทาน   อัตตวาทุปาทาน   และทิฏฐิทั้งปวงที่มีโทษ.   ความสังเขป
26,0028,022,ในข้อนี้มีเท่านี้  ส่วนความพิสดาร  ทิฏฐุปาทาน   พึงทราบโดยนัยที่กล่าว