| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 41,0020,001,ลำดับนั้น นารทอำมาตย์ถามว่า<SUP>๑</SUP> :- | |
| 41,0020,002,"<B>"" ข้าแต่เกสีดาบสผู้มีโชค อย่างไรหนอ ท่านจึง" | |
| 41,0020,003,ละพระราชา ผู้เป็นจอมแห่งมนุษย์ ผู้บันดาลสมบัติ | |
| 41,0020,004,น่าใคร่ทั้งสิ้นให้สำเร็จเสีย แล้วยินดีในอาศรมของ | |
| 41,0020,005,"กัปปกดาบส.""</B>" | |
| 41,0020,006,ท่านตอบว่า :- | |
| 41,0020,007,"<B>"" คำไพเราะชวนให้รื่นรมย์มีอยู่, รุกขชาติเป็น" | |
| 41,0020,008,"ที่เพลินใจมีอยู่, ดูก่อนนารทะ คำที่กัปปกะกล่าวดี " | |
| 41,0020,009,"แล้ว ย่อมให้เรายินดีได้ ""</B>" | |
| 41,0020,010,นารทอำมาตย์ถามว่า | |
| 41,0020,011,"<B>"" ท่านบริโภคข้าวสุกแห่งข้าวสาลีอันเจือด้วยรส" | |
| 41,0020,012,"เนื้อดี ๆ แล้ว, ข้าวฟ่างและลูกเดือย ซึ่งหารสเค็ม" | |
| 41,0020,013,"มิได้ จะทำให้ห่านยินดีได้อย่างไร ?""</B>" | |
| 41,0020,014,ท่านตอบว่า | |
| 41,0020,015,"<B>"" ผู้คุ้นเคยกันบริโภค<SUP>๒</SUP>อาหารไม่อร่อยหรืออร่อย" | |
| 41,0020,016,"น้อยหรือมากในที่ใด, (อาหารที่บริโภคในที่นั้นก็ให้" | |
| 41,0020,017,สำเร็จประโยชน์ได้) เพราะว่า รสทั้งหลายมีความ | |
| 41,0020,018,"คุ้นเคยเป็นอย่างยิ่ง.""</B>" | |