| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 37,0033,001,ของคำนับ ฯลฯ เป็นนาบุญของโลกไม่มีนาบุญอื่นยิ่งกว่า ดูก่อนภิกษุ | |
| 37,0033,002,ทั้งหลาย บุคคล ๗ จำพวกนี้แล เป็นผู้ควรของคำนับ เป็นผู้ควรของ | |
| 37,0033,003,ต้อนรับ เป็นควรของทำบุญ เป็นผู้ควรกระทำอัญชลี เป็นนาบุญ | |
| 37,0033,004,ของโลกไม่มีนาบุญอื่นยิ่งกว่า. | |
| 37,0033,005,<I>จบ อนิจจสูตรที่ ๖</I> | |
| 37,0033,006,<H2>อรรถกถาอนิจจสูตรที่ ๖</H2> | |
| 37,0033,007,<B>อนิจจสูตรที่ ๖</B> มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้. | |
| 37,0033,008,บุคคลชื่อว่า <B>อนิจานุปัสสี</B> เพราะตามเห็นขยายไปด้วย | |
| 37,0033,009,ปัญญาอย่างนี้ว่า สังขารทั้งหลายไม่เที่ยง. บุคคลชื่อว่า <B>อนิจจสัญญี</B> | |
| 37,0033,010,เพราะมีความสำคัญอย่างนี้ว่า สังขารทั้งหลายไม่เที่ยง. บุคคลชื่อว่า | |
| 37,0033,011,<B>อนิจจปฏิสังเวที</B> เพราะรู้ชัดด้วยญาณ (ปัญญา) อย่างนี้ว่า สังขาร | |
| 37,0033,012,ทั้งหลายไม่เที่ยง. บทว่า <B>สตตํ</B> ได้แก่ ทุกกาล. บทว่า <B>สมิตํ</B> ความว่า | |
| 37,0033,013,จิตดวงหลัง ถึงแล้วคือเข้าถึงแล้ว สืบต่อกับจิตดวงก่อนอย่างใด | |
| 37,0033,014,จิตดวงก่อนก็สืบต่อกับจิตดวงหลังอย่างนั้น. บทว่า <B>อพฺโพกิณฺณํ</B> | |
| 37,0033,015,ความว่า ต่อกันไม่ขาดสาย คือไม่เจือปนด้วยจิตดวงอื่น. บทว่า | |
| 37,0033,016,<B>เจตสา อธิมุจฺจมาโน</B> ได้แก่ น้อมในไป. บทว่า <B>ปญฺาย ปริโยคาหมาโน</B> | |
| 37,0033,017,ได้แก่ ตามเข้าไปด้วยวิปัสสนาญาณ. | |