|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
37,0026,001,อันเป็นส่วนเบื้อต้น ของทิฏฐิปปัตตะบุคคล เป็นญาณไม่ชักช้า
|
|
37,0026,002,กล้าแข็ง แหลมคม ตัดกิเลสผ่านไปไม่ได้ เพราะเหตุนั้น เหมือน
|
|
37,0026,003,อย่างว่า บุคคลใช้ดาบที่ไม่คม ตัดต้นกล้วย รอยขาดของต้นกล้วย
|
|
37,0026,004,ย่อมเกลี้ยงเกลา ดาบก็ไม่นำ (ตัด) ไปได้โดยฉับพลัน ยังได้ยินเสียง
|
|
37,0026,005,ใช้ความพยายามอย่างแรงกล้า ฉันใด มรรคภาวนา อันเป็น
|
|
37,0026,006,ส่วนเบื้องต้น ของสัทธาวิมุตตบุคคลนั้น พึงทราบเหมือนฉันนั้น
|
|
37,0026,007,แต่ยุคคล เอาดาบที่ลับดีแล้วตัดต้นกล้วย รอยขาดของต้นกล้วย
|
|
37,0026,008,ย่อมเกลี้ยงเกลา ดาบย่อมนำ (ตัด) ได้ฉับพลัน ไม่ได้ยินเสียง ไม่ต้อง
|
|
37,0026,009,ใช้ความพยายามอย่างแรง ฉันใด มรรคภาวนา อันเป็นส่วนเบื้องต้น
|
|
37,0026,010,ของปัญญาวิมุตตบุคคลก็พึงทราบฉันนั้นเหมือนกัน.
|
|
37,0026,011,บุคคล ชื่อว่า <B>ธัมมานุสารี</B> เพราะตามระลึกถึงธรรม. พร้อม
|
|
37,0026,012,ชื่อว่า ธรรม. อธิบายว่า บุคคลย่อมเจริญมรรคอันมีปัญญาเป็นตัวนำ
|
|
37,0026,013,แม้ในบุคคลผู้สัทธานุสารีก็นัยนี้เหมือนกัน. บุคคลทั้ง ๒ นั้น ก็ต่อ
|
|
37,0026,014,บุคคลผู้ตั้งอยู่ในโสดาปัตติมรรคนั่นแล. สมจริงดังคำที่ธรรมสังคห-
|
|
37,0026,015,กาจารย์ กล่าวไว้ว่า บุคคลใด ปฏิบัติเพื่อทำให้แจ้งโสดาปัตติผล
|
|
37,0026,016,ปัญญินทรีย์ย่อมมีจำนวนมาก บุคคลนั้นชื่อว่า ย่อมเจริญอริยมรรค
|
|
37,0026,017,อันมีปัญญาเป็นตัวนำ บุคคลนี้ท่านเรียกว่า ธัมมานุสารี. ในธัมมา-
|
|
37,0026,018,นุสารีนั้น มีความสังเขปเพียงเท่านี้. แต่เมื่อว่าโดยพิสดาร กถาว่าด้วย
|
|
37,0026,019,อุภโตภาควิมุตตะปุคคลเป็นต้นนี้ ก็กล่าวไว้แล้วในอธิการว่าด้วย
|
|
37,0026,020,ปัญญาภาวนาในวิสุทธิมรรค เพราะเหตุนั้น บัณฑิตพึงทราบ
|
|
37,0026,021,โดยที่กล่าวแล้วในปกรณ์นั้นเถิด ดังนี้.
|
|
37,0026,022,<I>จบ อรรถกถาปุคคลสูตรที่ ๔</I>
|
|
|