tripitaka-mbu / 37 /370026.csv
uisp's picture
add data
3c90236
Book,Page,LineNumber,Text
37,0026,001,อันเป็นส่วนเบื้อต้น ของทิฏฐิปปัตตะบุคคล เป็นญาณไม่ชักช้า
37,0026,002,กล้าแข็ง แหลมคม ตัดกิเลสผ่านไปไม่ได้ เพราะเหตุนั้น เหมือน
37,0026,003,อย่างว่า บุคคลใช้ดาบที่ไม่คม ตัดต้นกล้วย รอยขาดของต้นกล้วย
37,0026,004,ย่อมเกลี้ยงเกลา ดาบก็ไม่นำ (ตัด) ไปได้โดยฉับพลัน ยังได้ยินเสียง
37,0026,005,ใช้ความพยายามอย่างแรงกล้า ฉันใด มรรคภาวนา อันเป็น
37,0026,006,ส่วนเบื้องต้น ของสัทธาวิมุตตบุคคลนั้น พึงทราบเหมือนฉันนั้น
37,0026,007,แต่ยุคคล เอาดาบที่ลับดีแล้วตัดต้นกล้วย รอยขาดของต้นกล้วย
37,0026,008,ย่อมเกลี้ยงเกลา ดาบย่อมนำ (ตัด) ได้ฉับพลัน ไม่ได้ยินเสียง ไม่ต้อง
37,0026,009,ใช้ความพยายามอย่างแรง ฉันใด มรรคภาวนา อันเป็นส่วนเบื้องต้น
37,0026,010,ของปัญญาวิมุตตบุคคลก็พึงทราบฉันนั้นเหมือนกัน.
37,0026,011,บุคคล ชื่อว่า <B>ธัมมานุสารี</B> เพราะตามระลึกถึงธรรม. พร้อม
37,0026,012,ชื่อว่า ธรรม. อธิบายว่า บุคคลย่อมเจริญมรรคอันมีปัญญาเป็นตัวนำ
37,0026,013,แม้ในบุคคลผู้สัทธานุสารีก็นัยนี้เหมือนกัน. บุคคลทั้ง ๒ นั้น ก็ต่อ
37,0026,014,บุคคลผู้ตั้งอยู่ในโสดาปัตติมรรคนั่นแล. สมจริงดังคำที่ธรรมสังคห-
37,0026,015,กาจารย์ กล่าวไว้ว่า บุคคลใด ปฏิบัติเพื่อทำให้แจ้งโสดาปัตติผล
37,0026,016,ปัญญินทรีย์ย่อมมีจำนวนมาก บุคคลนั้นชื่อว่า ย่อมเจริญอริยมรรค
37,0026,017,อันมีปัญญาเป็นตัวนำ บุคคลนี้ท่านเรียกว่า ธัมมานุสารี. ในธัมมา-
37,0026,018,นุสารีนั้น มีความสังเขปเพียงเท่านี้. แต่เมื่อว่าโดยพิสดาร กถาว่าด้วย
37,0026,019,อุภโตภาควิมุตตะปุคคลเป็นต้นนี้ ก็กล่าวไว้แล้วในอธิการว่าด้วย
37,0026,020,ปัญญาภาวนาในวิสุทธิมรรค เพราะเหตุนั้น บัณฑิตพึงทราบ
37,0026,021,โดยที่กล่าวแล้วในปกรณ์นั้นเถิด ดังนี้.
37,0026,022,<I>จบ อรรถกถาปุคคลสูตรที่ ๔</I>