| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 36,0011,001,กระทำด้วยวิรยะในกุศลธรรม กระทำด้วยปัญญาในกุศลธรรม เมื่อนั้น เราก็ | |
| 36,0011,002,ย่อมวางใจในเธอได้ว่า บัดนี้ ภิกษุมีความสามารถรักษาตนเองได้แล้ว ไม่ควร | |
| 36,0011,003,ประมาท. | |
| 36,0011,004,<I>จบกามสูตรที่ ๗</I> | |
| 36,0011,005,<H1>อรรถกถากามสูตร</H1> | |
| 36,0011,006,พึงทราบวินิจฉัยในกามสูตรที่ ๗ ดังต่อไปนี้ :- | |
| 36,0011,007,บทว่า <B>กาเมสุ จลฬิตา</B> ได้แก่ สยบยินดียิ่ง ในวัตถุกามและ | |
| 36,0011,008,กิเลสกาม. บทว่า <B>อสิตพฺยาภงฺคึ</B> ได้แก่ เคียวเกี่ยวหญ้าเละคานหาบหญ้า. | |
| 36,0011,009,บทว่า <B>กุลปุตฺโต</B> ได้แก่ กุลบุตรผู้มีมารยาท. บทว่า <B>โอหาย</B> แปลว่า | |
| 36,0011,010,ละแล้ว. บทว่า <B>อลํ วจนาย</B> ได้แก่ ควรพูด. บทว่า <B>ลพฺภา</B> ได้แก่ | |
| 36,0011,011,ได้ง่าย คือ อาจได้. บทว่า <B>หีนา กามา</B> ได้แก่ กามของสัตว์มีตระกูลต่ำ ๕. | |
| 36,0011,012,บทว่า <B>มชฺฌิมา กามา</B> ได้แก่ กามของสัตว์ชั้นกลาง. บทว่า <B>ปณีตา กามา</B> | |
| 36,0011,013,ได้แก่ กามของพระราชาและมหาอำมาตย์ของพระราชา. บทว่า <B>กามาเตฺวว | |
| 36,0011,014,สํขฺยํ คจฺฉนฺติ</B> ความว่า ก็นับได้ว่ากามทั้งนั้น เพราะอำนาจความใคร่ และ | |
| 36,0011,015,เพราะอำนาจอารมณ์ที่พึงใคร่. | |
| 36,0011,016,บทว่า <B>วุฑฺโฒ โหติ</B> แปลว่า เบ่นคนแก่. บทว่า <B>อลํ อญฺโ</B> | |
| 36,0011,017,คือ มีปัญญาสมควรแล้ว. บทว่า <B>อตฺตคุตฺโต</B> ได้แก่ คุ้มครองรักษาด้วย | |
| 36,0011,018,ตนเองได้ หรือสามารถคุ้มครองรักษาตนได้. บทว่า <B>นาลํ ปมาทาย</B> | |
| 36,0011,019,แปลว่า ไม่ควรประมาท. บทว่า <B>สทฺธาย อกตํ โหติ</B> ความว่า กิจใดที่ | |
| 36,0011,020,ควรทำในกุศลธรรมทั้งหลายด้วยศรัทธา กิจนั้นยังไม่ได้ทำ. แม้ในบทที่เหลือ | |