| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 36,0009,001,ตลอดเวลาที่หิริในกุศลธรรมยังตั้งมั่นอยู่ แต่เมื่อใด หิริเสื่อมหายไป อหิริกะ | |
| 36,0009,002,(ความไม่ละอาย) ย่อมกลุ้มรุม เมื่อนั้น การถึงอกุศลย่อมมี การถึงอกุศล | |
| 36,0009,003,ย่อมไม่มีตลอดเวลาที่โอตตัปปะในกุศลธรรมยังตั้งมั่นอยู่ แต่เมื่อใด โอตตัปปะ | |
| 36,0009,004,เสื่อมหายไป อโนตตัปปะ (ความไม่สะดุ้งกลัว) ย่อมกลุ้มรุม เมื่อนั้น การ | |
| 36,0009,005,ถึงอกุศลย่อมมี การถึงอกุศลย่อมไม่มีตลอดเวลาที่วิริยะในกุศลธรรมยังตั้งมั่น | |
| 36,0009,006,อยู่ แต่เมื่อใด วิริยะเสื่อมหายไป โกสัชชะ (ความเกียจคร้าน) ย่อมกลุ้มรุม | |
| 36,0009,007,เมื่อนั้น การถึงอกุศลย่อมมี การถึงอกุศลย่อมไม่มี ตลอดเวลาที่ปัญญายังตั้ง | |
| 36,0009,008,มั่นอยู่ แต่เมื่อใด ปัญญาเสื่อมหายไป ปัญญาทรามย่อมกลุ้มรุม เมื่อนั้น | |
| 36,0009,009,การถึงอกุศลย่อมมี. | |
| 36,0009,010,<I>จบสมาปัตติสูตรที่ ๖</I> | |
| 36,0009,011,<H1>อรรถกถาสมาปัตติสูตร</H1> | |
| 36,0009,012,พึงทราบวินิจฉัยในสมาปัตติสูตรที่ ๖ ดังต่อไปนี้ :- | |
| 36,0009,013,บทว่า <B>อกุสลสฺส สมาปตฺติ</B> ได้แก่ ความพรั่งพร้อมด้วยความ | |
| 36,0009,014,เข้าถึงอกุศลธรรม. บทว่า <B>ปริยุทฺธาย ติฏฺติ</B> ได้แก่ ครอบงำอยู่. | |
| 36,0009,015,<I>จบอรรถกถาสมาปัตติสูตรที่ ๖</I> | |