|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
36,0005,001,บทว่า <B>อุทยตฺถคามินิยา</B> ได้แก่ อันให้ถึงความเกิด ความดับไป
|
|
36,0005,002,แห่งขันธ์ทั้ง ๕ สามารถรู้ปรุโปร่งความเกิดและความเสื่อมได้. บทว่า <B>ปญฺาย
|
|
36,0005,003,สมนฺนาคโต</B> ได้แก่ เป็นผู้พร้อมเพรียงด้วยวิปัสสนาปัญญาและมรรคปัญญา.
|
|
36,0005,004,บทว่า <B>อริยาย</B> ได้แก่ ตั้งอยู่ไกลจากกิเลสทั้งหลาย ด้วยการข่มไว้และด้วย
|
|
36,0005,005,การตัดขาด ชื่อว่าบริสุทธิ์. บทว่า <B>นิพฺเพธิกาย</B> ความว่า ปัญญานั้นท่าน
|
|
36,0005,006,เรียกว่า <B>นิพเพธิกา</B> เพราะรู้เจาะแทงตลอด อธิบายว่า ประกอบด้วย
|
|
36,0005,007,นิพเพธิกปัญญานั้น. ในข้อนั้น มรรคปัญญาชื่อว่า <B>นิพเพธิกา</B> เพราะเจาะ
|
|
36,0005,008,ทำลายกองโลภะ กองโทสะ กองโมหะที่ยังไม่เคยเจาะ ยังไม่เคยทำลายด้วยอำนาจ
|
|
36,0005,009,สมุจเฉทปหาน. วิปัสสนาปัญญา ชื่อว่า <B>นิพเพธิกา</B> ด้วยอำนาจตทังคปหาน.
|
|
36,0005,010,หรืออีกอย่างหนึ่ง วิปัสสนาควรจะเรียกว่า <B>นิพเพธิกา</B> เพราะเป็นไปเพื่อได้
|
|
36,0005,011,มรรคปัญญา. แม้ในบทว่า <B>สมฺมาทุกฺขกฺขยคามินิยา</B> นี้ มรรคปัญญา
|
|
36,0005,012,ชื่อว่า <B>สัมมาทุกขักขยคามินี</B> เพราะทำวัฏทุกข์และกิเลสทุกข์ให้สิ้นไปโดย
|
|
36,0005,013,ชอบ โดยเหตุ โดยนัย. วิปัสสนาปัญญา ชื่อว่า <B>ทุกขักขยคามินี</B> เพราะทำ
|
|
36,0005,014,วัฏทุกข์และกิเลสทุกข์ให้สิ้นไปด้วยอำนาจตทังคปหาน. วิปัสสนาปัญญานั้น
|
|
36,0005,015,พึงทราบว่า เป็นทุกขักขยคามินี เพราะเป็นไปด้วยการถึงความสิ้นทุกข์ หรือ
|
|
36,0005,016,ด้วยการได้เฉพาะซึ่งมรรคปัญญา. ในสูตรนี้ท่านกล่าวพละ ๕ ปนกันด้วย
|
|
36,0005,017,ประการฉะนี้.
|
|
36,0005,018,<I>จบอรรถกถาวิตถตสูตรที่ ๒</I>
|
|
|