|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
30,0038,001,เพราะฉันทะเป็นปัจจัยบ้าง เพราะวิตกเป็นปัจจัยบ้าง เพราะสัญญาเป็นปัจจัย
|
|
30,0038,002,บ้าง เพราะฉันทวิตกและสัญญายังไม่สงบเป็นปัจจัยบ้าง เพราะฉันทวิตกและ
|
|
30,0038,003,สัญญาสงบเป็นปัจจัยบ้าง เพราะมีความพยายามเพื่อถึงธรรมที่ยังไม่ถึง และ
|
|
30,0038,004,เมื่อถึงฐานะนั้นแล้วเป็นปัจจัยบ้าง.
|
|
30,0038,005,<I>จบปฐมวิหารสูตรที่ ๑</I>
|
|
30,0038,006,<H2>อรรถกถาวิหารวรรคที่ ๒</H2>
|
|
30,0038,007,<h1> อรรถกถาวิหารสูตร</h1>
|
|
30,0038,008,พึงทราบวินิจฉัยในวิหารสูตรที่ ๑ แห่งวิหารวรรคที่ ๒.
|
|
30,0038,009,บทว่า <B>อิจฺฉามหํ ภิกฺขเว อฑฺฒมาสํ ปฏิสลฺลียิตุํ</B> ความว่า
|
|
30,0038,010,ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราปรารถนาจะหลีกเร้นนิ่งอยู่แต่ผู้เดียวตลอดกึ่งเดือน
|
|
30,0038,011,หนี่ง. บทว่า <B>นมฺหิ เกนจิ อุปสงฺกมิตพฺโพ อญฺตร เอเกน
|
|
30,0038,012,ปิณฺฑปาตนีหารเกน</B> ความว่า ภิกษุใดไม่ทำวาจาอันขวนขวายเพื่อคน พึง
|
|
30,0038,013,นำบิณฑบาตอันตกแต่งในตระกูลทั้งหลาย ซึ่งมีศรัทธาไปเพื่อประโยชน์แก่เรา
|
|
30,0038,014,พึงน้อมเข้าไปเพื่อเรา ใคร ๆ คนอื่นจะเป็นภิกษุหรือคฤหัสถ์ไม่พึงเข้าไป
|
|
30,0038,015,หาเรา นอกจากภิกษุนั้นผู้นำบิณฑบาตไปให้รูปเดียว.
|
|
30,0038,016,ถามว่า ก็เพราะเหตุไร พระผู้มีพระภาคเจ้าจึงตรัสอย่างนี้. ตอบว่า
|
|
30,0038,017,ได้ยินว่า ในกึ่งเดือนนั้น สัตว์ที่พระองค์จะพึงแนะนำไม่มี. เมื่อความเช่นนั้น
|
|
30,0038,018,พระศาสดาทรงดำริว่า เราจักยังกึ่งเดือนนี้ให้ล่วงไปด้วยสุขอันเกิดแต่ผลสมาบัติ
|
|
30,0038,019,การอยู่เป็นสุขจักมีแก่เราด้วยอาการอย่างนี้ และในอนาคต ชนผู้เกิดใน
|
|
|