| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 30,0015,001,บทว่า <B>เสตานิ วตฺถานิ</B> ความว่า ผ้านุ่งขาว คือมีสีดังก้อนฟองน้ำ. ในผ้า | |
| 30,0015,002,เหล่านั้น ผ้านุ่งมีราคาห้าร้อย ผ้าห่มมีราคาพันหนึ่ง. บทว่า <B>เสตา อุปาหนา</B> | |
| 30,0015,003,ความว่า ธรรมดาว่า รองเท้าย่อมมีได้ สำหรับคนผู้เดินทาง หรือสำหรับคน | |
| 30,0015,004,ผู้เข้าสู่ดง. ส่วนรองเท้านี้ สำหรับขึ้นรถ. ด้วยเหตุนั้น พึงทราบว่า นั่นชื่อว่า | |
| 30,0015,005,เครื่องประดับเท้าของเขา ผสมเงิน อันสมควรแก่รองเท่านั้น ท่านกล่าวไว้ | |
| 30,0015,006,อย่างนี้. บทว่า <B>เสตาย สุทํ วาลวีชนิยา</B> ความว่า จามรและพัดวาลวัชนี | |
| 30,0015,007,มีสีขาว มีด้ามทำด้วยแก้วผลึก. ก็เครื่องประดับเฉพาะเท่านี้ขาว ได้มีแล้ว | |
| 30,0015,008,แก่พราหมณ์นั้นอย่างเดียวเท่านั้นหามิได้. แม้เครื่องประดับของพราหมณ์นั้น | |
| 30,0015,009,ได้ทำด้วยเงินมีเป็นต้นอย่างนี้ว่า ก็พราหมณ์นั้น ลูบไล้ด้วยเครื่องลูบไล้ขาว | |
| 30,0015,010,ประดับดอกไม้ขาว ที่นิ้วทั้ง ๑๐ สวมแหวน ที่หูทั้งสองใส่ต่างหูดังนี้. แม้ | |
| 30,0015,011,พวกพราหมณ์ผู้เป็นบริวารของเขาได้มีประมาณหนึ่งหมื่น ผ้าเครื่องลูบไล้ | |
| 30,0015,012,ดอกไม้และเครื่องประดับขาว ได้มีแล้วประมาณเท่านั้นเหมือนกัน. ส่วนข้อ | |
| 30,0015,013,นั้นอันใดอันท่านกล่าวว่า <B>สาวตฺถิยา นิยฺยายนฺตํ</B> ดังนี้ ความแจ่มแจ้งแห่ง | |
| 30,0015,014,การออกไปในข้อนั้นดังต่อไปนี้. | |
| 30,0015,015,ว่าโดยกิจ พราหมณ์นั้น ย่อมกระทำประทักษิณนคร ๖ เดือนครั้ง | |
| 30,0015,016,หนึ่ง คนประกาศไปล่วงหน้าว่า แต่นี้ไปพราหมณ์จักกระทำประทักษิณนคร | |
| 30,0015,017,โดยวันทั้งหลายประมาณเท่านี้ ชนเหล่าใดฟังการประกาศนั้นแล้ว กำลังออกไป | |
| 30,0015,018,จากนคร ชนเหล่านั้นจะยังไม่หลีกไป. แม้ชนเหล่าใด หลีกไปแล้ว แม้ชน | |
| 30,0015,019,เหล่านั้นย่อมกลับ ด้วยคิดว่า พวกเราจักได้เห็นสิริสมบัติของท่านผู้มีบุญ. | |
| 30,0015,020,พราหมณ์ย่อมเที่ยวไปสู่นครตลอดวันใด ชาวเมืองทั้งหลาย กวาดถนนในนคร | |
| 30,0015,021,ในกาลนั้น แต่เช้าตรู่ เกลี่ยทรายลง โปรยด้วยดอกไม้ทั้งหลาย อันมีข้าวตอก | |
| 30,0015,022,เป็นที่ห้า ทั้งหม้อน้ำ ให้ช่วยกันยกต้นกล้วยทั้งหลาย และธงทั้งหลายขึ้นแล้ว | |
| 30,0015,023,ย่อมทำนครทั้งสิ้นให้อบอวลด้วยกลิ่นธูป. | |