| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 28,0049,001,ทั้งในมโนวิญญาณ ทั้งในมโนสัมผัส ทั้งในสุขเวทนา ทุกขเวทนา หรือ | |
| 28,0049,002,อทุกขมสุขเวทนา ที่เกิดขึ้นเพราะมโนสัมผัสเป็นปัจจัย เมื่อเบื่อหน่าย | |
| 28,0049,003,ย่อมคลายกำหนัด เพราะคลายกำหนัด ย่อมหลุดพ้น เมื่อหลุดพ้นแล้ว | |
| 28,0049,004,ย่อมมีญาณหยั่งรู้ว่า หลุดพ้นแล้ว รู้ชัดว่า ชาติสิ้นแล้ว พรหมจรรย์อยู่จบ | |
| 28,0049,005,แล้ว กิจที่ควรทำ ทำเสร็จแล้ว กิจอื่นเพื่อความเป็นอย่างนี้มิได้มี ดังนี้ | |
| 28,0049,006,ก่อนภิกษุทั้งหลาย อันนี้แล คือ ข้อปฏิบัติอันเป็นที่สบายแก่การเพิกถอน | |
| 28,0049,007,ซึ่งความสำคัญสิ่งทั้งปวงด้วยตัณหามานะและทิฏฐิ. | |
| 28,0049,008,<I>จบ ทุติยสัปปายสูตรที่ ๑๐ | |
| 28,0049,009,สัพพวรรคที่ ๓</I> | |
| 28,0049,010,<h1>อรรถกถาทุติยสัปปายสูตรที่ ๑๐</h1> | |
| 28,0049,011,ในทุติยสัปปายสูตรที่ ๑๐ มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้. | |
| 28,0049,012,พระผู้มีพระภาคเจ้าครั้งทรงแสดงการยึดถือตัณหา มานะ ทิฏฐิ | |
| 28,0049,013,ด้วยอย่างละ ๓ บท มีอาทิว่า <B>เอตํ มม</B> ดังนี้ จึงทรงแสดงเทศนา โดย | |
| 28,0049,014,ปริวัตตนัย ๓. แต่เมื่อว่าโดยลำดับในพระสูตรทั้ง ๓ นี้ พระองค์ตรัส | |
| 28,0049,015,มรรคที่ ๔ พร้อมด้วยวิปัสสนา. | |
| 28,0049,016,<I>จบ อรรถกถาทุติยสัปปายสูตรที่ ๑๐ | |
| 28,0049,017,จบ สัพพวรรคที่ ๓</I> | |
| 28,0049,018,<H2>รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ</H2> | |
| 28,0049,019,๑. สัพพสูตร ๒. ปฐมปหานสูตร ๓. ทุติยปหานสูตร ๔. ปฐม- | |
| 28,0049,020,ปริชานสูตร ๕. ทุติยปริชานสูตร ๖. อาทิตตปริยายสูตร ๗. อันธ- | |
| 28,0049,021,ภูตสูตร ๘. สารุปปสูตร ๙. ปฐมสัปปายสูตร ๑๐. ทุติยสัปปายสูตร. | |