| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 28,0011,001,และอนาคต เป็นของไม่เที่ยง จะกล่าวไปใยถึงที่เป็นปัจจุบันเล่า อริยสาวก | |
| 28,0011,002,ผู้ได้สดับแล้ว เห็นอยู่อย่างนี้ ย่อมไม่มีเยื่อใยในธรรมารมณ์ที่เป็นอดีต | |
| 28,0011,003,ย่อมไม่เพลิดเพลินในธรรมารมณ์ที่เป็นอนาคต ย่อมปฏิบัติเพื่อเบื่อหน่าย | |
| 28,0011,004,เพื่อคลายกำหนัด เพื่อดับซึ่งธรรมารมณ์ที่เป็นปัจจุบัน. | |
| 28,0011,005,<H2>ว่าด้วยความเป็นทุกข์แห่งอายตนะภายนอกทั้งสามกาล</H2> | |
| 28,0011,006,[๑๑] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย รูปที่เป็นอดีตและอนาคต เป็นทุกข์ จะ | |
| 28,0011,007,กล่าวไปใยถึงรูปที่เป็นปัจจุบันเล่า อริยสาวกผู้ได้สดับแล้ว เห็นอยู่อย่างนี้ | |
| 28,0011,008,ย่อมไม่มีเยื่อใยในรูปที่เป็นอดีต ไม่เพลิดเพลินในรูปที่เป็นอนาคต ย่อม | |
| 28,0011,009,ปฏิบัติเพื่อเบื่อหน่าย เพื่อคลายกำหนัด เพื่อดับซึ่งรูปที่เป็นปัจจุบัน ฯลฯ. | |
| 28,0011,010,<H2>ว่าด้วยความเป็นอนัตตาแห่งอายตนะภายนอกทั้งสามกาล</H2> | |
| 28,0011,011,[ ๑๒ ] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย รูปที่เป็นอดีตและอนาคต เป็นอนัตตา | |
| 28,0011,012,จะกล่าวไปใยถึงรูปที่เป็นปัจจุบันเล่า อริยสาวกผู้ได้สดับแล้ว เห็นอยู่ | |
| 28,0011,013,อย่างนี้ ย่อมไม่มีเยื่อใยในรูปที่เป็นอดีต ไม่เพลิดเพลินในรูปที่เป็นอนาคต | |
| 28,0011,014,ย่อมปฏิบัติเพื่อเบื่อหน่าย เพื่อคลายกำหนัด เพื่อดับซึ่งรูปที่เป็นปัจจุบัน. | |
| 28,0011,015,เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ ธรรมารมณ์ที่เป็นอดีตและอนาคต เป็นอนัตตา | |
| 28,0011,016,จะกล่าวไปใยถึงที่เป็นปัจจุบันเล่า อริยสาวกผู้ได้สดับแล้ว เห็นอยู่อย่างนี้ | |
| 28,0011,017,ย่อมไม่มีเยื่อใยในธรรมารมณ์เป็นอดีต ไม่เพลิดเพลินในธรรมารมณ์ที่ | |
| 28,0011,018,เป็นอนาคต ย่อมปฏิบัติเพื่อเบื่อหน่าย เพื่อคลายกำหนัด เพื่อดับซึ่ง | |
| 28,0011,019,ธรรมารมณ์ที่เป็นปัจจุบัน. | |
| 28,0011,020,<I>จบ พาหิรสูตรที่ ๑๐ | |
| 28,0011,021,อนิจจวรรคที่ ๑</I> | |