| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 13,0025,001,พระอุทยานนั้น ขอเดชะ พระราชกุมารนั้นแล เสด็จถึงวังแล้ว ทรงเป็นทุกข์ | |
| 13,0025,002,เศร้าพระทัยทรงพระดำริว่า ผู้เจริญทั้งหลาย ได้ยินว่า ขึ้นชื่อว่าความเกิดเป็น | |
| 13,0025,003,ของน่ารังเกียจ เพราะธรรมดาว่าเมื่อความเกิดมีอยู่ ความแก่จักปรากฏแก่ผู้ที่ | |
| 13,0025,004,เกิดมาแล้ว. | |
| 13,0025,005,ดูกรภิกษุทั้งหลาย ครั้งนั้นแล พระเจ้าพันธุมทรงดำริว่า วิปัสสีราช- | |
| 13,0025,006,กุมารไม่เสวยราชเสียเลยไม่ได้ วิปัสสีราชกุมารอย่าออกผนวชเป็นบรรพชิตเลย | |
| 13,0025,007,ถ้อยคำของเนมิตตพราหมณ์อย่าพึงเป็นความจริงเลย. | |
| 13,0025,008,ดูกรภิกษุทั้งหลาย ครั้งนั้นแล พระเจ้าพันธุมรับสั่งให้บำรุงบำเรอพระ | |
| 13,0025,009,วิปัสสีราชกุมารด้วยกามคุณ ๕ ยิ่งกว่าแต่ก่อน โดยอาการที่จะให้พระวิปัสสี | |
| 13,0025,010,ราชกุมารเสวยราชย์ โดยอาการที่จะไม่ให้พระวิปัสสีราชกุมารเสด็จออกผนวช | |
| 13,0025,011,เป็นบรรพชิต โดยอาการที่จะให้ถ้อยคำของเนมิตตพราหมณ์เป็นผิด ภิกษุ | |
| 13,0025,012,ทั้งหลาย ได้ยินว่า ครั้งนั้น พระวิปัสสีราชกุมารเพียบพร้อมพรั่งพร้อมด้วยกาม | |
| 13,0025,013,คุณ ๕ ได้รับการบำรุงบำเรออยู่. | |
| 13,0025,014,[๓๔] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ครั้งนั้นแล โดยกาลล่วงไปหลายปี พระ | |
| 13,0025,015,วิปัสสีราชกุมาร ฯลฯ ภิกษุทั้งหลาย พระวิปัสสีราชกุมาร ขณะเมื่อเสด็จประพาส | |
| 13,0025,016,พระอุทยาน ได้ทอดพระเนตรคนเจ็บ ถึงความลำบาก เป็นไข้หนัก นอนจม | |
| 13,0025,017,อยู่ในมูตรและกรีสของตน คนอื่น ๆ ต้องช่วยพยุงให้ลุก ผู้อื่นต้องช่วยให้กิน | |
| 13,0025,018,ครั้นทอดพระเนตรแล้ว จึงรับสั่งถามนายสารถีว่า นายสารถีผู้สหาย ก็ชายนี้ | |
| 13,0025,019,ถูกใครทำอะไรให้ แม้ตาทั้งสองของเขาก็ไม่เหมือนของคนอื่น ๆ แม้ศีรษะของ | |
| 13,0025,020,เขาก็ไม่เหมือนของคนอื่น ๆ. | |
| 13,0025,021,นายสารถีกราบทูลว่า ขอเดชะ นี้แลเรียกว่า คนเจ็บ. | |
| 13,0025,022,นายสารถีผู้สหาย นี้หรือเรียกว่า คนเจ็บ. | |
| 13,0025,023,ขอเดชะ นี้แลเรียกว่า คนเจ็บ ไฉนเล่า เขาจะพึงหายจากความเจ็บนั้นได้. | |