File size: 3,860 Bytes
3c90236 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 |
Book,Page,LineNumber,Text
49,0050,001,จะเป็นมารดา บิดา บุตร หรือหลานก็ตาม ของสัตว์เหล่านั้น คือ
49,0050,002,ผู้เกิดในเปตวิสัยระลึกไม่ได้. ถามว่า เพราะเหตุไร ? ตอบว่า
49,0050,003,"เพราะกรรมเป็นปัจจัย, อธิบายว่า เพราะกรรมคือความตระหนี่"
49,0050,004,อันต่างโดยการไม่ให้และการปฏิเสธการให้เป็นต้น ที่ตนทำไว้
49,0050,005,เป็นเหตุ. กรรมนั้นแหละ ทำให้พวกญาติเหล่านั้น ระลึกไม่ได้.
49,0050,006,พระผู้มีพระภาคเจ้า ครั้นทรงแสดงความไม่มีแม้แต่การ
49,0050,007,หวนระลึก ของพวกญาติเพราะผลกรรมของพวกเปรต ผู้หวังเฉพาะ
49,0050,008,ต่อพวกญาติ ในเมื่อข้าวและน้ำเป็นต้น แม้มีประมาณไม่น้อย ก็มีอยู่
49,0050,009,อย่างนี้แล้ว บัดนี้ เมื่อจะทรงสรรเสริญทานที่พระราชาถวาย
49,0050,010,อุทิศพวกญาติผู้เกิดในเปตวิสัย จึงตรัสคาถาที่ ๓ ว่า <B>เอวํ ททนฺติ
49,0050,011,าตีนํ</B> ดังนี้เป็นต้น.
49,0050,012,บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า <B>เอวํ</B> เป็นคำอุปมา. บทว่า <B>เอวํ</B> นั้น
49,0050,013,เชื่อมความได้ ๒ ประการ คือ บรรดาญาติบางพวก แม้ที่ระลึกไม่ได้
49,0050,014,เพราะกรรมของสัตว์เหล่านั้นเป็นปัจจัย ญาติบางพวกผู้อนุเคราะห์
49,0050,015,อย่างนั้น ก็ย่อมให้แก่พวกญาติ และคือพวกญาติผู้อนุเคราะห์ ย่อม
49,0050,016,ให้น้ำและข้าวอันสะอาด ประณีต อันสมควรตามกาลแก่ญาติทั้งหลาย
49,0050,017,เหมือนทานที่มหาบพิตรถวายแล้วฉะนั้น. บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า
49,0050,018,<B>ททนฺติ</B> แปลว่า ย่อมให้ คือ อุทิศให้ มอบให้. บทว่า <B>าตีนํ</B> ได้แก่
49,0050,019,ชนผู้เกี่ยวเนื่องกัน ทางมารดาและบิดา. บทว่า เย ได้แก่ ชนเหล่าใด
49,0050,020,เหล่าหนึ่งมีบุตรเป็นต้น. บทว่า <B>โหนฺติ</B> แปลว่า ย่อมเป็น. บทว่า
49,0050,021,<B>อนุกมฺปกา</B> ได้แก่ ผู้ต้องการประโยชน์ คือ ผู้แสวงหาประโยชน์
|