File size: 3,791 Bytes
3c90236 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 |
Book,Page,LineNumber,Text
06,0040,001,ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ทรงพระดำริว่า เราจะพึงแสดงธรรม
06,0040,002,แก่ใครก่อนหนอ ใครจักรู้ทั่วถึงธรรมนี้ได้ฉับพลัน ครั้นแล้วทรงพระดำริต่อ
06,0040,003,ไปว่าภิกษุปัญจวัคคีย์มีอุปการะแก่เรามาก ได้บำรุงเราผู้ตั้งหน้าบำเพ็ญเพียรอยู่
06,0040,004,ถ้ากระไรเราพึงแสดงธรรมแก่ภิกษุปัญจวัคคีย์ก่อน ครั้นแล้วได้ทรงพระดำริต่อ
06,0040,005,ไปว่า บัดนี้ภิกษุปัญจวัคคีย์อยู่ที่ไหนหนอ พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ทรงเห็น
06,0040,006,ภิกษุปัญจวัคคีย์อยู่ ณ ป่าอิสิปตนะมฤคทายวัน เขตพระนครพาราณสี ด้วย
06,0040,007,ทิพพจักขุอันบริสุทธิ์ ล่วงจักษุมนุษย์ ครั้งพระองค์ประทับอยู่ ณ อุรุเวลาประเทศ
06,0040,008,ตามควรแก่พุทธาภิรมย์แล้ว เสด็จจาริกไปทางพระนครพาราณสี.
06,0040,009,<H1>เรื่องอุปกาชีวก</H1>
06,0040,010,[๑ ] อาชีวกชื่ออุปกะได้พบพระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จดำเนินทางไกล
06,0040,011,ระหว่างแม่น้ำคยาและไม้โพธิพฤกษ์ ครั้นแล้วได้ทูลคำนี้แด่พระผู้มีพระภาคเจ้า
06,0040,012,ว่า ดูก่อนอาวุโส อินทรีย์ของท่านผ่องใสยิ่งนัก ผิวพรรณของท่านบริสุทธิ์
06,0040,013,ผุดผ่อง ดูก่อนอาวุโส ท่านบวชอุทิศใคร ใครเป็นศาสดาของท่าน หรือท่าน
06,0040,014,ชอบธรรมของใคร เมื่ออุปกาชีวกกราบทูลอย่างนี้แล้ว พระผู้มีพระภาคเจ้าได้
06,0040,015,ตรัสพระคาถาตอบ อุปกาชีวกว่าดังนี้:-
06,0040,016,<B>เราเป็นผู้ครอบงำธรรมทั้งปวง รู้
06,0040,017,ธรรมทั้งปวงอันตัณหาและทิฏฐิ ไม่ฉาบทา
06,0040,018,แล้วในธรรมทั้งปวง ละธรรมเป็นไปในภูมิ
06,0040,019,สานได้หมด พ้นแล้วเพราะความสิ้นไปแห่ง
06,0040,020,ตัณหา เราตรัส รู้ยิ่งเองแล้วจะพึงอ้างใครเล่า
06,0040,021,อาจารย์ของเราไม่มี คนเช่นเราก็ไม่มี บุคคล</B>
|