Nowości fonograficzne
Nakładem wydawnictwa DUX ukazał się album z koncertu Orkiestry Kameralnej Erdődy z utworami Tansmana, Lutosławskiego, Orbána i Selmecziego, zarejestrowanego w czerwcu ubiegłyego roku w BMC w Budapeszcie. Orkiestrą dyrygował Marcin Edmund Nałęcz-Niesiołowski, koncertmistrzem był Zsolt Szefcsik.
Witold Lutosławski: Pięć melodii ludowych na orkiestrę smyczkową (1947). W 2013 roku na całym świecie obchodzona była 100. rocznica urodzin Witolda Lutosławskiego (1913-1994), jednego z największych polskich kompozytorów. Pięć melodii ludowych nawiązuje do pieśni ludowych okolic Śląska, Krakowa i Łowicza; jest utworem charakterystycznym dla wczesnego okresu twórczości Lutosławskiego. To prosty, łatwy styl kompozycji zwrócony w stronę świata ludowych pieśni, od którego kompozytor odchodzi od połowy lat pięćdziesiątych w stronę dodekafonii i innych styli. Powodem jest nie tylko rozwój kompozytorskiego warsztatu, ale także niechęć do komunistycznego reżimu, dla którego folklor miał wyjątkowe znaczenie.
Witold Lutosławski: Overture for Strings (1949). W Uwerturze Overture for Strings – którą zaprezentowała Orkiestra Radia Czeskiego – można już odkryć znamiona późniejszego, dojrzałego stylu Lutosławskiego. Nieco ponadpięciominutowa kompozycja o kształcie aforyzmu jest zbudowana na fundamencie neoklasycznym: w ekspozycji formy sonaty słyszymy trzy, łatwe do odróżnienia tematy, które po osiągnięciu kontrapunktu powracają w odwrotnej kolejności.
Alexandre Tansman: Triptyque (1930) – premiera węgierska. 1. Allegro risoluto – 2. Andante – 3. Finale (Presto – Andante Cantabile – tempo I – Lento). Nazwisko Aleksandra Tansmana (1897-1986) jest mało znane wśród węgierskich melomanów, chociaż w latach dwudziestych ubiegłego wieku – obok Szymanowskiego – był najbardziej popularnym kompozotorem w Polsce. (W roku 1919 został laureatem aż 3 głównych nagród w pierwszym konkursie kompozytorskim, na który wysłał swoje utwory pod różnymi nazwiskami.) Systematycznie koncertował w Stanach Zjednoczonych (w roku 1927 z Bostońską Orkiestrą Symfoniczną zagrał 2. Koncert fortepianowy). Był znanym sponsorem legendarnego cyklu muzyki kameralnej w zbiorach Biblioteki Kongresu USA w Waszyngtonie, która składała zamówienia wielu znanym kompozytorom, emigrantom z Europy, m.in. także Béli Bártókowi; na zamówienie Elisabeth Sprague Coolidge skomponował dzisiaj prezentowany utwór, którego prapremiera miała miejsce w 1931 roku, w paryskimi Palais Royale, pod batutą kompozytora, a premiera amerykańska odbyła się jeszcze w tym samym roku w Carnegie Hall w Nowym Jorku.
György Selmeczi: Utwór na cztery skrzypce i instrumenty smyczkowe (1999). György Selmeczi urodził się w 1952 roku, w Kolozsvár (dzisiaj: Cluj). Jest kompozytorem, dyrygentem, pianistą, reżyserem operowym, bardzo złożoną osobowiością; jest aktywny i utalentowany w prawie wszystkich obszarach muzyki. Od roku 2004 jest dyrektorem artystycznym Opery Węgierskiej w Cluj. W 1995 roku założył grupę Auris, którą kieruje do dnia dzisiejszego. Sam tak pisze o swoim utworze:
György Orbán: Tańce dworskie (2011) (z dedykacją dla Orkiestry Kameralnej Erdődy). György Orbán (1947, Targu Mures / Marosvásárhely) współczesny węgierski kompozytor, którego utwory należą do najczęściej grywanych z wielkim sukcesem. W latach 1982 - 2009 był wykładowcą kompozycji i teorii muzyki na Akademii Muzycznej w Budapeszcie. Obok Stabat Mater in d (2001) i Koncertu Skrzypcowego (2008), Tańce Dworskie są trzecim najważniejszym utworem w jego dorobku, który zadedykował Orkiestrze Kameralnej Erdődy i jej dyrektorowi Zsoltowi Szefcsikowi.
Marcin Nałęcz-Niesiołowski studiował i uzyskał tytuł doktorski (w 2010 r.) na Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie dyrygentury symfonicznej. W latach 1997-2011 roku pełnił funkcję dyrektora naczelnego i artystycznego Filharmonii Białostockiej. Obecnie pracuje na stanowisku profesora Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku, jest także dyrektorem artystycznym i dyrygentem Warszawskiej Orkiestry „Filharmonia” oraz dyrygentem gościnnym Teatru Wielkiego - Opery Narodowej w Warszawie. Artysta jest laureatem wielu nagród i wyróżnień – otrzymał m.in. nagrodę Ministra Kultury „Ad Astra” ufundowaną dla młodych, utalentowanych twórców kultury (2001) oraz Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2006).